Ընթերցասրահում դպրության արվեստի գաղտնիքները յուրացրած մասնագետ լեզվաբաններն էին և ընթերցասեր ուսանողները։
Ինքնատիպ և տպավորիչ էր ուսանողների կողմից թարգմանչաց տոնի և խորհրդի ներկայացումը, հայ և համաշխարհային գրականության մեծերի ստեղծագործական ժառանգության գոհարների մեկնումը՝ առինքնող շարականնրի մեղեդայնությամբ պարուրված։
«Թարգմանությունը լեզուների խորհրդավոր կապն է: Այն մի լեզվից այլ լեզուների մեջ է ներթափանցում գրի օգնությամբ, որը բացառիկ է իր լեզվով: Անթարգման է բառերի հոգին, իսկ լեզուները խոսեցնում են բառերը: Համաշխարհային գրականությունը գրվում է լեզուների փոխառնչությամբ ու ներթափանցմամբ, իսկ թարգմանությունը լինելով բնագրի երկգույն պատկեր՝ պիտի ուրույն ձևով մատուցվի ընթերցողին»․ այս մտորումներով ունկնդիրներին ներկայացավ հայոց լեզվի և հայ գրականության դասախոս Ք.Գրիգորյանը։